Wiele osób, które zakończyły związek z kimś, kto ma tendencje narcystyczne lub inne cechy zaburzenia osobowości, stwierdza, że pozostały im długi, wstyd, zażenowanie lub zniszczenie reputacji w ramach kampanii oszczerstw. Przejęcie kontroli nad swoim życiem i praca w kierunku naprawy tych wszystkich rzeczy jest główną częścią procesu zdrowienia i może pomóc w umocnieniu się, aby iść do przodu. Wielu moich klientów czuje się wzmocniona, kiedy konsolidują karty kredytowe, docierają do poprzednich przyjaciół lub znajomych i zaczynają odbudowywać swoje życie. Akceptacja tego, co się stało i podjęcie kroków, aby iść naprzód jest częścią procesu zdrowienia.
Uzdrowienie wygląda inaczej u każdego. Jeśli osoba, która przeżyła, jest również ofiarą przemocy domowej w domu dziecka lub w rodzinie pochodzenia, trauma ta może być spotęgowana i odczuwana dłużej, ale nie zawsze tak jest. „Praktycznie każdy aspekt życia osoby ocalałej z przemocy domowej ulega zmianie w następstwie przemocy domowej” (Anderson et al. 2012).
Jak wiele moich wpisów na blogu, pomysł na ten przyszedł ze spontanicznych wypowiedzi moich klientów. Pierwsze stwierdzenie, które usłyszałam od jednej kobiety brzmiało: „Terapia par jest jak dieta: Jak tylko przestaniesz, twój związek wraca do tego, co było”. Inna kobieta powiedziała: „Związek jest jak bycie szczupłym – wymaga pracy”.
Obie te wypowiedzi kobiet (które są zazwyczaj bardziej świadome relacyjnie i bardziej świadome wagi niż większość mężczyzn) wskazują na jeden niepodważalny fakt: Związki wymagają pracy, aby być w optymalnym stanie. Podobnie jak to jest bardzo rzadkie osoby, które mogą dojrzewać do starości na ich wagi maturalnej bez świadomej pracy, tak też jest to bardzo rzadka para, która może zrobić to do ich 50-tej rocznicy nienaruszone i obudzony i podłączony bez ciągłej pracy na ich związek. Skąd się bierze przekonanie, że może być inaczej?
Jak to się dzieje, że nie możemy po prostu „żyć długo i szczęśliwie”?
To brzmi tak prosto i tak zachęcająco, jak obietnica wiecznej miłości, młodości i piękna, która wydaje się tak dostępna w dniu naszego ślubu. To pytanie będzie musiało poczekać na filozofów. Jestem tu po prostu, aby powiedzieć ci oczywiste: Jak dieta, relacje wymagają zarówno utraty wagi i utrzymania wagi.
Utrata wagi w związkach przypomina to, co dzieje się, gdy przychodzisz na terapię pary. Tak jak pewnego dnia wchodzisz na wagę i jesteś zszokowany liczbą i pobudzony do działania, tak w twoim związku dzieje się coś, kiedy dręczące wątpliwości i obawy przechylają się na „Muszę coś z tym zrobić, bo samo się nie zmieni”. Odbierasz telefon lub klikasz na link do terapeuty par, którego nazwisko i strona internetowa od miesięcy siedzą w twojej skrzynce odbiorczej.
Tak jak dieta zwykle wprowadza poważną zmianę w zachowaniu, rezygnację ze złych nawyków żywieniowych, tak samo terapia par wymaga zmiany w sposobie odnoszenia się do partnera. Nie można po prostu krytykować partnera i mieć dobry związek, tak samo jak można żyć na bitej śmietanie i cukierkach i pozostać przy zdrowej wadze. Tak jak tylko ty możesz wziąć odpowiedzialność za to, co wkładasz do ust, tylko ty możesz wziąć odpowiedzialność za to, co wychodzi z niego, kiedy mówisz do swojego partnera.
Powiedzmy, że terapia pary jest udana i nie chcesz pozostać w terapii pary przez resztę swojego małżeństwa. Dieta, zbyt, może być skuteczne, i można dostać się do na lub blisko swojej wagi docelowej. Ale część sukcesu diety i terapii pary jest to, że jest to proces krótkoterminowy. Tak jak trudną częścią jest utrzymanie wagi, tak samo jest nauka przejścia z bezpieczeństwa regularnych spotkań z terapeutą pary do ważniejszej umiejętności nauki poruszania się po swoim małżeństwie w zdrowy sposób na własną rękę.
Wszystko polega na wypracowaniu dobrych nawyków.
Regularnie zmuszaj się do dzielenia się sobą w sposób bezbronny; regularnie spędzaj czas razem; zawsze zwracaj uwagę na to, jak do siebie mówicie. Uczę moje pary szczególnego narzędzia zwanego intencjonalnym dialogiem, a dla moich par polega ono na nauczeniu się używania tego narzędzia w domu, na własną rękę, zarówno gdy jest konflikt, jak i gdy go nie ma. Najbardziej komfortowo jest mi się pożegnać z moimi parami, kiedy same z powodzeniem radzą sobie z konfliktem. Jest to odpowiednik uczenia się zarządzania spożyciem pokarmu w okresie świątecznym i utrzymania diety w nienaruszonym stanie.
